ใครเคยเป็นหัดตอนเด็กๆ คงจะรู้ว่ามันไม่สนุกเอาซะเลย และยังทำให้เราทำอะไรไม่ค่อยได้อีกด้วย บางคนโดนเพื่อนล้ออีกแน่ะ ว่าเป็นตัวประหลาด แต่สำหรับคนที่เป็นคงตลกไม่ออกหรอกค่ะ เพราะโรคหัดมันน่ากลัวกว่าที่คิดนะคะ ยิ่งคนที่เป็นมากๆ แล้วมีโรคอื่นแทรกซ้อนนี่แย่เลย งั้นเรามาดูกันดีกว่า ว่าโรคหัด มันน่ากลัวยังไงบ้าง
เด็กจะสามารถรับเชื้อไวรัสหัดได้ในช่วงอายุ 2 - 6 ขวบ ซึ่งจะติดกันได้ โดยการไอหรือจามรดกันค่ะ เพราะเมื่อเชื้อไวรัสที่กระจายอยู่ในอากาศ เข้าสู่ร่างกายโดยไม่รู้ตัว ก็จะทำให้ติดโรคได้โดยไม่ยากเลย โดยเชื้อหัดจะแพร่อยู่ในลำคอก่อนประมาณ 4 - 5 วัน จากนั้นถึงจะมีผื่นขึ้นตามตัวเด็กค่ะ
และเมื่อพบว่าเด็กเป็นหัด ก็ให้พาไปหาคุณหมอนะคะ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการรักษาตามอาการ แต่ไม่ควรไปซื้อยามากินเองนะคะ เพราะโรคหัดไม่มียาเฉพาะค่ะ ส่วนเรื่องอาหาร ก็ควรเป็นอาหารอ่อน โดยให้กินบ่อยๆ ได้ และเน้นอาหารที่มีวิตามินเอสูงค่ะ และอย่าให้เด็กอดอาหารเด็ดขาดค่ะ
เด็กที่เป็นหัดจะมีไข้ร่วมด้วย ควรเช็ดตัวบ่อยๆ และแยกให้เด็กนอนคนเดียวประมาณ 5 วัน หลังจากออกหัดหรือเป็นผื่นตามตัวค่ะ
เมื่อเด็กเป็นโรคหัด พ่อแม่ควรดูแลอย่างใกล้ชิดนะคะ เพราะเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่ไม่ธรรมดาเลยค่ะ เพราะโรคหัดสามารถทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนที่อันตรายได้หลายโรคเลยค่ะ เช่น โรคปอดอักเสบ สมองอักเสบ ช่องหูอักเสบ และโรคอุจจาระร่วง
ซึ่งในเด็กบางคน เมื่อป่วยเป็นโรคหัดแล้ว อาจจะตาบอดได้ ถ้าร่างกายขาดสารอาหารอยู่แล้ว โดยเฉพาะขาดวิตามินเอค่ะ
ดังนั้น เมื่อเด็กมีอายุประมาณ 9 เดือน ถึง 1 ขวบ ควรจะพาเด็กไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคหัด เพื่อให้มีภูมิต้านทานค่ะ และให้วัคซีนอีกครั้ง ตนอายุ 4 - 6 ขวบค่ะ
No comments:
Post a Comment